WANDELDAG 5: Van Zwolle naar Welsum

Na bijna 4 maanden werd het hoog tijd om weer km-ters richting Santiago te gaan maken.
De planning voor vandaag is: Klazien haalt mij 's morgens 7 uur op en samen rijden we naar Zwolle waar we de vorige keer zijn geëindigd. Mijn Jan gaat ons, daar waar wij vandaag de tocht eindigen, ophalen. Deze keer gaan we nog een keer een 1-dgse tocht lopen van ca. 40 km.

Er moeten heel wat weken bijgepraat worden en daar beginnen we meteen mee zodra ik bij Klazien in de auto ben gestapt. Beide hebben we koffie voor elkaar meegenomen dus alweer mooi de neuzen dezelfde kant op.
Dit keer moeiteloos, vinden we de eindplek van de vorige keer,  parkeren de auto en na een kopje koffie gaan we op weg. Klazien leest weer kaart en ik doe het met de telefoon. 
In het boekje staat de pelgrimsroute aangegeven.  Met behulp van de telefoon en google-maps gaan we die vast en zeker vinden. Maar soms lijkt het simpel maar is het niet zo eenvoudig.
Toen we voor een megadruk kruispunt, zonder fiets / voetgangers - zebrapad stonden, moesten we volgens de route toch gewoon recht oversteken. We deden 1 stap richting overkant maar het verkeer raasde ons van alle kanten voorbij. Omdat we het eindpunt graag levend willen halen hebben we de gok maar niet gewaagd en zijn veilig rechtsaf geslagen en gaan lopen in de hoop dat een eind verderop wel een oversteekplaats zou zijn.
Het verkeer werd rustiger en we zagen toch kans om die 6-baans autoweg over te steken. Toen was het nog even zoeken naar een gat in de heg en hoplala! We waren aan de overkant! We zagen het als hulp van de Heilige Jacobus en liepen nu terug naar het kruispunt waar we eerder hadden moeten oversteken, daar gingen we nu rechtsaf. En wat zagen we daar??? Welja... een voetgangerstunnel die we dus finaal over het hoofd hadden gezien. Nou ja, wij waren toch waar we moesten zijn en konden onze tocht vervolgen :-)

Het was prachtige lopen door Zwolle! In het centrum was het voor Klazien wel even slikken. Haar favoriete kledingwinkel was niet alleen dicht maar werd ook nog eens verbouwd. Niks geen leuke jurkjes in de etalage. Sowieso waren wij toch te vroeg hoor, alles was nog gesloten. In 'De Engel' hebben we wel alvast een kopje cappuccino gescoord en ff toiletbezoek gedaan want we waren tenslotte al even onderweg.

Dwars door Zwolle, langs oa de Synagoge, de beroemde Peperbus / OL  Vrouwenbasiliek ging het richting IJssel en  Landgoed Windesheim. 
Het was natuurlijk fantastisch wandelweer. De jas mocht aanblijven maar de regenspullen bleven in de tas.

De wandelpaden waren deze dag heel gevarieerd. Van straten met uitkijken voor poep-op-de-stoep tot verharde wandelpaden onder en over de dijken. Bospaden met modder en blubber waar het hink-stap-sprong was geblazen. Het hoge water langs de IJssel zorgde voor mooie vergezichten en dan is het mooi foto's maken. Onderweg langs die IJssel voelde het luxe hoor, heerlijk op een bankje in de zon koffiedrinken!

Mijn Runkeeper viel steeds uit en dan is het een beetje gokken hoeveel kilometers we hadden gelopen. Jammer maar niet erg want we hadden toch een eindpunt in gedachten.

Half vier arriveerden we in Wijhe. We hadden toen, bij benadering, al 30 kilmeter gelopen en het was tijd om even een langere pauze te doen. We doken een restaurantje in waar ze ons nog lekkere tomatensoep serveerden. Een flinke pauze en goed eten is dan even heerlijk, de spieren kunnen even herstellen want we wilden deze dag er nog 10 km bij fiksen. 

Na deze pauze gingen we weer op weg, de hoofdstraat van Wijhe door. Aan het eind van de straat ontdekte Klazien dat ze haar routeboekje was vergeten dus die sprintte snel terug. Ik riep haar nog na dat ik nu wel etalages ging bekijken ;-) maar zocht gauw even een bankje op. Even later ging mijn telefoon... Klazien belde.... "Kom je deze kant weer op want we hadden hier meteen af moeten slaan!" 
Wat bleek, verstopt achter een verkeersbord, zat een Jacobsschelp / wegwijzer die we nooit 1x hadden gezien. (Het is bekend dat het soms ook wel schipperen is tussen boekje en wegwijzer maar alla...) Wij hebben er een wonder van gemaakt: Klazien werd gezegend met een 2de kans van goed-uit-kijken, net op tijd, en dat behoede ons voor onverhoedse dwaalingen. 

Het bleef deze dag  in Wijhe wonderbaarlijk.
De route leidde ons naar een pad weer langs de IJssel maar daar aangekomen was dit pad afgesloten met borden, lint en hekken. Vanwege het extreem hoge water was er geen doorkomen aan!  We moesten op een andere manier in Den Nul en Olst zien te komen. De navigatie had ook ergens last van want die stuurde ons langs de Rijksweg war geen voetpad was.
Wij zijn niet van yesterday en vogelden zelf een alternatieve route uit. Spannend werd het wel want zou deze weg wel begaanbaar zijn? We vonden het best jammer dat we moesten afwijken van de Camino-route maar daar was nu niets aan te doen. Het water was baas. (Voor ons zijn het geen tegenslagen hoor, maar belevenissen! Dit hoort erbij en zal wel niet de laatste keer zijn dat het anders moet zoals gepland en is bedacht)
En zo liepen we richting Olst en het was niet eens een saaie weg hoor. Integendeel , best mooi vonden wij. 
Groot was onze verbazing toen wij, totaal onverwacht, toch weer een Jacobsschelp / herkenningsteken op een paal tegen kwamen!  Dankjewel Jacobus, zeiden wij en waren heel blij dat we, blijkbaar, toch weer de juiste Camino-route konden volgen. Zo leuk dit!

Het schemerde al behoorlijk toen we bij het Veer in Olst aan kwamen. Nog gauw een paar mooie foto's maken en toen werden we als enigste 2 gasten naar de overkant gevaren. De schippers vonden dat we moesten zingen: 'Schipper, schipper, mag ik overvaren'. Dat hebben we gedaan en we hebben ook tol betaald. 18.30 uur zijn we in Welsum aangekomen en daar stond Jan ons op te wachten.
Prachtige dag / op naar de volgende etappe!

Van Sint Jacobiparochie naar Santiago de Compostella is het ca. 2948km
Vandaag 40 km = In totaal hebben we nu 194 km gelopen
Nog 2631 km te gaan :-)