WANDELDAG 3: Van De Knipe naar Blokzijl / de Leeuwte

's Morgens 7 uur was Klazien er al om mij op te halen. "Wat zijn we mooi vroeg!" zei ze en dat had ze nou net niet moeten zeggen. Beide hebben we een belabberd gevoel voor richting en even voorbij Heerenveen namen we een verkeerde afslag (schuld van TomTom,  domme Tom)  en konden toen nergens ons startpunt vinden. Dolend en dwalend en maar weer de navigatie instellen, bereikten we, een half uur later dan gepland, het vertrekpunt van deze dag, Museum Belvedère!
Ik had koffie mee en Klazien chocola met noten en daar zijn we eerst maar eens mee begonnen.

We hadden een 6-tal etappes in de planning,  40 km langs
De Knipe  - Mildam - Wolvega - Oldemarkt - Kalenberg - Nederland - Blokzijl 

Klazien is gewapend met (lees)bril en boek  en zo starten we met dag 3 van onze wandel-pelgrimstocht.
De route gaat al gauw door het mooie Oranjewoud, wat een schitterende omgeving. Zouden hier wolven zijn?

We gaven onze ogen goed de kost maar soms is het niet meteen duidelijk wat je ziet. In de verte meende ik een hond te zien en ben dan meteen op mijn hoede :-( 
Maar even later bleek het geen hond maar een bank te zijn.  Toen 'het' ging bewegen riepen wij beide: "het is een geit!" Toen de geit dichter binnen ons gezichtsveld kwam zagen wij, tot onze grote verbazing , dat het een wit gekleurde ree was! Het lukte om snel een foto te maken. Gelukkig maar, want de hele middag bleven we twijfelen. Hadden we nou echt een witte ree gezien of was het toch een lama? Later op de dag kon ik, dankzij de foto, constateren dat wij idd een witte ree hadden gespot! 

Voorbij Mildam richting Oldeholtwolde passeerden we een taalgrens en bereikten het gebied waar 'Stellingwarfs' wordt gesproken. Vanaf nu moet 'de kop d'r veur'!

Na 5 km hadden we onze eerste stempelpost bij Camping 'De Geele Bosch'.  We werden zo vriendelijk ontvangen en toen durfden we geen nee te zeggen toen ze vroeg of we ook een cappuccino wilden.
In Wolvega kon er in een lunchroom worden gestempeld en hadden we alweer zin in cappuccino. 

Alles goed en wel maar we schoten deze morgen voor ons gevoel voor geen meter op. We bespraken het idee om desnoods de route 5 km in te korten maar 'tussen de oren' wilde dat plan nog niet echt landen. 

In Oldemarkt kon er weer gestempeld worden én toch ook maar even een lekkere hartige tosti gegeten. We willen het onderweg ook niet minder hebben dan thuis nou ;-)
We laten nu Fryslân achter ons, de route gaat verder in Overijsel. Wat was het een goed plan om in ons 'Heitelân' te beginnen. Het waren geweldig leuke wandeldagen!

Door Kalenberg lopen is ook een cadeautje en raak je ook niet uitgekeken. We hielden een kleine pauze bij een leuke (zelf)stempelpost met bankje

De hele dag waaide het behoorlijk hard, Klazien vind dat super, het mag van mij wat minder. Ook de regenjas moest geregeld even aan. 
Af en toe was er een keihard blaffende hond en dan mag ik van Klazien niet laten merken dat ik bang ben. Een Duitse herder bleef een eindje met ons mee wandelen en ik was heel blij dat hij het al gauw voor gezien hield. In het natuurgebied de Weerribben kun je slangen tegen komen. We zagen een klein slangetje kronkelen en een hele grote lag aan de kant van de weg. Zo dood als een pier.  Nu was Klazien de angsthaas, hardstikke bang voor slangen.
We vragen ons wel af hoe dat met ons moet wanneer we in Frankrijk en Spanje wandelen. Wat doen we dan als we verdwalen en enge beesten tegenkomen? We stellen onszelf gerust dat we mogen vertrouwen op de hulp van de Heilige Jacobus. Die houden we mee verantwoordelijk voor ons wel en wee!

Voor het plaatsje Nederland beklommen we nog een vogelkijk-hut en toen ging het laatste stuk van de route toch nog het weiland in. Het was een route wat alleen met droog weer te bewandelen is. Het slingerde, voor mij ongemerkt, alle kanten uit. Na een paar km moesten we door een hek het weiland uit, de weg weer op. Ik wist het zeker, we moesten links af want daar zou Blokzijl liggen. Klazien had al gauw twijfels. Ja hoor, zij had gelijk en ik dus een black out, het spoor helemaal bijster. We keerden om en kwamen zo toch nog in Blokzijl!. Dat is, met die nauwe straatjes, altijd een bijzondere binnenkomer.

Nog even een laatste stop voor een heerlijk ijsco + verse aardbeien en dat gaf ons vleugels. Eigenlijk hadden we ons doel al bereikt maar we bedachten dat 'alles wat we nu lopen hoeven we de volgende keer niet!' Dus trokken we nog even een sprintje van 3 km!  Aan het eind van de Duinweg arriveerde de man van Klazien, die ze in Blokzijl had ingeseind dat hij ons op kon halen.

Dit jaar nog 1 dag wandelen en dan is het 1ste routeboekje uit en Hasselt bereikt! 'Im jeden fall'vandaag geen 5 km minder maar 3 km méér gelopen! We still go strong!

Van Sint Jacobiparochie naar Santiago de Compostella is het ca. 2948km
Vandaag 43 km = In totaal hebben we nu 123 km gelopen
Nog 2825 km te gaan :-)